Cel: maraton

Podjąłeś decyzję o starcie w maratonie (półmaratonie, 10k). Brawo! Czas zacząć przygotowania. Jak uzupełnić je o sferę mentalną, by głowa wspierała nasze poczynania?

Zacznij od realnej diagnozy obecnej sytuacji. Co masz, a czego Ci brakuje? Czy cel główny – start, do którego się szykujesz – jest ambitny, ale realny? Cele nierealne nie motywują nas (jeśli na pierwszym treningu biegowym postawisz sobie za cel start w igrzyskach olimpijskich za 2 lata, albo na starcie diety zrzucenie 10 kg w 2 tygodnie, wówczas mając świadomość nierealności, nie będziesz zmotywowany do systematyczności i łatwo będzie Ci odpuścić). Podobnie rzecz ma się z celami mało ambitnymi. Jeśli maratony kończysz z czasami 3h 37 minut, to cel „zmieścić się w limicie czasu” również nijak nie zmotywuje Cię do pracy. Przykłady są oczywiście przerysowane, ale wiesz o co chodzi. Cel powinien być „uszyty na miarę”, tuż powyżej Twoich aktualnych możliwości.

Cel pośredni powinien być tak sformułowany, by dało się jednoznacznie stwierdzić czy został osiągnięty czy nie i mieć wyznaczony termin ważności. Może to być pokonanie jakiegoś dystansu w konkretnym czasie albo poprawne stawianie stopy lub technika oddychania przez mninimum 90% czasu. Albo powrót do pełnej koncentracji w ciągu jakiegoś czasu po rozproszeniu. Cel pośredni będzie zależał od tego nad czym akurat w danym tygodniu pracujesz. Raz w tygodniu lub raz na 2 tygodnie możesz zaplanować takie testy. Rozpisz je w kalendarzu, umieść w widocznym miejscu, pomyśl jak będziesz nad nimi pracował (jeśli potrzebujesz skonsultuj się z kimś bardziej doświadczonym) i nie zapomnij nagrodzić się po każdym zrealizowanym etapie! Zaznaczaj zrealizowane etapy, jeśli trzeba modyfikuj plan. Obserwowanie własnych postępów niesamowicie motywuje.

Sport wynikami stoi. Nie ma co się czarować. A jednak zanim wynik zostanie osiągnięty zwykle trzeba wykonać jakąś pracę (w przypadku maratony to kilka godzin pracy). Jeśli przed startem (a może już w trakcie przygotowań) będziesz myślał wyłącznie o wyniku, to możesz stracić z pola widzenia to co do wyniku prowadzi.

Cel główny może być sformułowany jako wynik (podobnie jak cele pośrednie), jednak po drodze warto skierować swoją uwagę na konkretne zadania. Wynik rzadko kiedy robi się sam. Przygotowania wiążą się z jakimiś zadaniami – poprawą techniki, kondycji czy nauką rozkładania sił. Ale również w czasie samego startu masz sporo rzeczy do załatwienia zanim przekroczysz linię mety. Jeśli skierujesz swoją uwagę na rzeczy, które są pod Twoją kontrolą podczas treningów czy startów stres będzie malał, pozytywna motywacja wzrastała, a wynik… sam się zrobi ;-).